در دین مبین اسلام عملی مقبول خداوند متعال خواهد بود که برای رضای او انجام شود. عملی که با نیت جلب خشنودی خداوند انجام پذیرفته دارای ارزش و ثواب بوده و در این دنیا مشمول رحمت الهی خواهد شد. طبق روایات و آموزه های دینی اسلام قبولی اعمال انسان وابسته به نیت و اخلاص آن می باشد.
ازدواج نیز به عنوان یکی از فرائض و اعمالی که خداوند متعال آن را برای آرامش در زندگی انسان قرار داده از این امر مستثنی نبوده و نباید آن را صرفاً با دید دنیوی نگریست، بلکه علاوه بر آن اسلام، ازدواج را پیوندی مقدس دانسته که افراد اگر انجام آن را راهی برای جلب رضای الهی قرار دهند، نه تنها رحمت خداوند در این دنیا نصیب آنان خواهد شد بلکه ثواب اخروی عظیمی برای آنان به ارمغان خواهد آورد. ولی اگر انگیزه ازدواج تنها دستیابی به تمایلات ظاهری و مادی باشد، دیگر نباید اجر دنیوی، اخروی و امدادهای معنوی را از خداوند متعال انتظار داشت.